Tula
Kahapong tigib ng pighati,
Unti-unting tumila ang hikbi;
Sa bawat sulok hinahanap ang saya,
Nangangarap na lumigaya sa pagdilat ng mata.
Kumpas ng orasan'y tila nagbabadya,
Umaga na naman sabi ng aking diwa;
Pilit pa ring ipipikit ang luhaang mata,
Magtatampisaw na lamang sa maliit na kama.
Liwanag na mula sa kalangitan,
Unti-unting pumapasok sa bintanang may siwang;
Silaw ang ibinato sa aking mukha,
Mapipilitang idilat ang namamagang mata.
Bigyan mo ako ng dahilan,
Upang kalungkutan ay makalimutan;
Habang ako sa iyo'y nakatingala,
Pag-asa ang ibuhos sa aking mukha.
Sa Pagbubukang Liwayway,
Panibagong lakas sa hamon ng buhay;
Bigyang halaga ang Kanyang ibinigay,
Hininga ng Buhay na sa atin nananalaytay.
Unang araw ng bagong taon,
Masamang nakaraan'y sa limot ibaon;
Marka ng sugat na gawa ng kahapon,
Lilipas din naman pagdating ng panahon.
Maraming Salamat sa mga bumati,
Ngiti sa aking labi'y sagad hanggang pisngi;
Ang panahong batiin ako kahit sandali,
Kayamanang maituturing na aking pag-aari.
