Maikling Kwento
Putcha sinong naggupit sa 'yo!? Buhay pa ba!? Tara Balikan natin!
'yan ang mga katagang palaging sinasambit ng malapit mong kaibigan tuwing makikita kang bagong gupit. Gasgas na gasgas na itong linyang ito ngunit nais kong ibahagi sa inyo ang naging karanasan ko noong isang araw na nagpagupit ako.
True Story
Isang biernes ng umaga, kinuha ko ang labahan kong puti at kinusot, nilabhan (dahil ugali ko nang maglaba ng mga puting damit tuwing biernes ng umaga) maya-maya pa ay tinapik ako ni Tso (palayaw ng isa kong kasamang OFW)
Ano sasama ka!?tanong niya.
Oo sasama ako, isasampay ko lang itong nilabhan ko, tugon ko.
Pagkasampay ko, kinuha ang cap, wallet at tinungo ang aming pupuntahan. Isa itong lugar dito sa Industrial Area na pinupuntahan ng halos lahat ng mga nandito tuwing biernes ng umaga upang mamili ng ulam (isda, gulay) at mga ukay-ukay.
Habang naglalakad kami ni Tso ay nabanggit kong gusto kong magpagupit, sinabi niyang mayroon din doon sa pupuntahan namin, Filipino pa ang maggugupit at 5QR lang! Sige, magpapagupit ako, sabi ko sa kanya.
Noong nasa Pilipinas pa ako, at sa Cavite pa kami nakatira, sa Ricky Reyes SM Bacoor ako nagpapagupit, dahil gusto ko ang service nila, at dahil kababata ko si Allan Bacina (dating hairdresser nila na ngayon ay may sarili ng parlor) at noong nasa Ortigas naman ako nagtatrabaho, sa David's Saloon naman ako nagpapagupit, siguro nga mitikoloso ako pagdating sa gupitan, at tuwing sweldo naman ay sa Bench Fix Saloon sa Eastwood Libis, bago pa tayo lumayo, balik tayo kay kuyang barbero, ewan ko ba bakit ako nakapagpagupit sa kanya.
Kuya may kasunod po ba?tanong ko.
Sunod ka na rito, tugon niya, matatapos na maya-maya lang.
Matagal din akong nakatayong nag-aantay habang nagmamasid sa mga dumadaang mga kabayan na may mga bitbit na mga pinamiling isda at mga ukay-ukay na damit, oo, dito sa isang iskinita na iba't ibang lahi ang makikita mo, may mga nakaparadang bisikleta at hilera ang mga naggugupit.
Boss, upo ka na, aya niya sa akin.
Umupo ako sa isang puting baldeng itinaob, at nilagyan niya ako ng sapin, mula sa pinutol na kumot, upang matakpan ang aking damit laban sa mga buhok na magugupit.
Anong gupit bosing?, tanong niya.
Barbers Cut po kuya, sagot ko, at sinundan ko ng ikaw na bahala kuya, alam kong expert ka sa ganyan.
Naku salamat, sige, akong bahala, sagot niya, ikaw lang ang nagsabi ng ganyan sa akin boss.
Eh 'diba kuya totoo naman na kayo ang mas nakakaalam kung ano ang mas bagay na gupit sa isang tao?
Ang mga sumunod ay katahimikan. Liso, ikot, tungo, angat, ang mga kilos niya. Ako naman ay sunod lang. Maayos naman ang tipa niya ng gunting, alam kong sa mga kilos niya ay bihasa na siya sa paggugupit. Kung iisipin nga naman madaling araw pa siya siguro nandito naggugupit at maaaring sa loob lamang ng oras na ito ay kumita na siya ng mahigit na 20QR.
Sa mga sandaling iyon ay natahimik ako at naglakbay na naman ang aking diwa. Sa mga katulad ni kuya, ang bawat minuto at oras ay mahalaga, na kahit na araw ng kanyang pahinga ay gumagawa siya ng paraan upang gamitin ito para kumita ng pera. Sa aking palagay, maliit lamang ang kanyang kinikita kaya niya ginagawa ito, ngunit kahit na siguro nasa tama ang kinikita ng isang OFW, isa itong pagbubukas ng isip sa kanyang kapwa OFW, na ang bawat oras ay mahalaga, na sa isang katulad ni kuya, wala siyang sinasayang na oras para kumita, syempre sa marangal na paraan. Malalim ang buntong hininga ko at ito'y kapansin pansin sa kanya.
Okay ka lang Boss?, tanong niya.
Ah! ok na ok kuya, may naisip lang ako.
Naisip ko, ang ibang mga OFW, huwebes pa lang, mga lasing na, biernes naman nasa galaan, ubos oras, ubos pera, (paumanhin po, hindi ko naman nilalahat ngunit nangyayari naman talaga 'di ba?), samantalang ang mga kagaya ni kuya ay kumakayod kahit araw ng pahinga.
Boss! napatingin ako sa kanya, iniabot niya sa akin ang maliit na salamin upang tignan ko ang aking gupit.
Ok na kuya, salamat, pinunasan niya ng brush na may pulbos ang paligid ng aking ulo at pagkatapos ay tumayo na ako, iniabot ko ang 5QR at nagpasalamat. Dumating na rin si Tso para sunduin ako. Sabi ko sa kanya, iba-blog ko ito Tso, itong experience kay kuya!
Nakuha mo ba ang pangalan? tanong ni Tso, Saan daw siya nagtatrabaho!?
Tso, tugon ko, wala akong inalam tungkol sa kanya, ayaw ko namang biglain siya sa mga tanong, malay mo ma-offend ko siya sa mga itatanong ko diba? Pero pinaghahandaan kong bumalik sa kanya upang bigyan siya ng munting regalo at parangal, alam kong masisiyahan siya.
Eh, tara balikan natin, sambit ni Tso
Oo, babalikan ko siya, samahan mo ako ha!?
Oo, sige.
(Babalikan ko si kuya upang makilala siya at bigyan ng kahit kaunting parangal at regalo)
Abangan po ninyo ang susunod na bahagi! Salamat po sa inyong pagbasa!
