Tula
Hindi ko maisip ang buhay kung Pag-ibig mo'y wala,
Tuwing nagmamaktol, nag ngangawa;
Iaabot ang iyong kamay nang may pang-unawa,
Yayakapin ng mahigpit mong pagkalinga.
Makailang ulit mang malunod sa panaginip,
Sa tuwing ako'y hihinga sa isip;
Muling titibok ang pusong naiinip,
'Pagdilat ko'y yakap mong mahigpit.
Pag-ibig mong nakapagpatak ng aking luha,
Pag-ibig mong nagpasigla sa damdaming pagod na;
Halik mong sa panaginip hinahanap sa tuwina,
Sa pagdilat ng mata, sana ay makapiling ka.
Isang bagong umagang kayganda,
Sa piling mong may bagong pag-asa;
Anong kapangyarihan mayroon ka?
Pag-ibig mo'y isang mahabang talata.
Ang iyong walang hanggang Pag-ibig,
Tulad ng liwanag sa dilim, nananaig;
Pagmamahal mong nakakikilig,
Sa puso ko'y tunay ngang nagpapaantig.
Hindi ko akalain sa aking pag-iisip,
Sa aking pag-iisa'y muling iibig;
Kalungkutang minsang nagpasikip ng dibdib,
Puso'y ikinubli sa madilim na silid.
Hindi totoo ang sabi nga sa kanta,
Bakit natin sinasaktan ang ating sinisinta;
(Dan Hill - Why Do We Always Hurt The Ones We Love)
Kung ang pag-ibig ay tunay at walang pagnanasa,
Wagas na pag-ibig, siguradong malulunod ka.
Sana silang lahat na nakababasa,
Bata, matanda, may ipin o wala;
Maranasan din ang ligayang nadarama,
Tulad ng Pag-ibig mong walang tuldok sa talata.
Tunay at totoong naniniwala,
May Forever kung ang Pag-ibig ay sa Diyos nagmumula.
